Witam :)

Witam :) Powracam po przerwie. Przepraszam, ze mnie tak długo nie było, ale dalej prawo jazdy robie i jest troche ciężko i sporo nauki mam na egzaminy ;-; Ale dzisiaj pojawi się nowy rozdział :) Pozdrawiam i buziaki :****

WAŻNA WIADOMOŚĆ !!!!

witam :) Znowu zawaliłam sprawę :( Przepraszam, że mnie tak długo nie było ale prawo jazdy ;( Ale nie po to piszę tego posta... Z powodu tego, że Zayn odszedł z zespołu, postanowiłam, że nic nie będę zmieniać. Będzie tak jak było. Rozdział powinien  pojawić się dzisiaj albo jutro to zależy jak się wyrobię z pisaniem :) Pozdrawiam i buziaki :***

I'm Sorry :(

Witam :) Przepraszam, że nic nie dodaje na bloga, ale :

1. Nie mam zbytnio czasu, bo szkoła

2. Załatwiam sobie kury na prawo jazdy, ponieważ zaczynam od 2 marca ;)

Obiecuje, ze rozdział pojawi się w niedziele, albo w sobotę jak zanim pójdę do koleżanki na urodziny :) Buziaki :****

Chapter 4

                                               * Oczami Rose *

Obudziłam się i od razu poczułam, że było coś nie tak. Spojrzałam na krzesło stojące w rogu. Zobaczyłam siedzącego Niall'a, ale co dziwniejsze gadał z Justin'em. Zaczęłam się szarpać. Od razu dwie pary oczów się na mnie spojrzały.
- O nasza księżniczka się obudziła. - odezwał się Niall i odkleił taśmę z moich ust.

 -Rozwiąż mnie-rozkazałam.
-A jak nie to co?-odpowiedział.
-Zawsze mogę cię wykastrować-na moje słowa Niall spojrzał na mnie rozbawiony.
Wtf ja mu grożę kastracją a ten się tak na mnie gapi?
Zwykle jestem miła, ale dla niego napewno nie będe.
-Nic mi nie zrobisz-zaśmiał się. Idiota.
-Niby czemu tak sądzisz?

-Jesteś przywiązana do krzesła, a sama się nie rozwiążesz.
- Poczekaj aż David przyjdzie, a wtedy bedziesz biedny.
- Hahaha nie rozśmieszaj mnie. On cię nie znajdzie.
- Jak ja cie nienawidzę.
- Oj skarbie wiem, że chciałabyś aby mój penis znalazł się w twojej małej.
- Chyba w snach. Prędzej bym wypiła wodę z kibla, niż o tym marzyła.
- No jeszcze zobaczymy. - odpowiedział mi i wyszedł zostawiając mnie z Justinem.
 Siedziałam cicho i patrzyłam się w ściane. Chłopak się tylko na mnie patrzył.
- Wiesz, że jak David się dowie, że to też twoja sprawka, to urwie ci jaja. - on się zaczął smiać. Debil.
- Oj skarbie on się o tym nie dowie. - odpowiedział mi pewny siebie.
- Nie mów na mnie "skarbie" !!!
- Będę mówił na ciebie jak mi sie podoba skarbie.
- Niech ja się tylko uwolnię, a będziesz zbierał zęby z ziemi.
Teraz to już się turlał ze smiechu po podłodze. Dobra nie wiem co go tak bawi, ale co raz bardziej mam ochote zrobić krzywdę jemu i One Direction.
- Oj skarbie od kiedy ty taka niebezpieczna się zrobiłaś ? - spytał mnie cały czas się śmiejąc. - Posłuchaj mnie uważnie. Nie wystraszysz nikogo, bo wszyscy dobrze wiemy, że ty nie potrafisz zrobić komukolwiek krzywdy. Nawet pająka nie potrafisz zabić.
On ma rację. Nie potrafię się bić, ani nic. Zawsze jak mam problemy w szkole, to David wkracza do akcji. A, że wszyscy znają go to się boją i od niego uciekają. Ale jak go nie ma przy mnie to zawsze jest to samo.

"Jak zawsze szłam do szkoły. Nie nawidzę tego miejsca. Nie dlatego, że muszę się uczyc czy coś, bo ja to lubię, ale dlatego, że tak zwana szkolna elita mnie prześladuje. Nie ważne co zrobię, oni i tak mnie muszą pobić, poniżyć czy okraść. No ale wracając... Weszłam do szkoły i jak zwykle podeszłam do swojej szafki. Wzięłam książki potrzbne mi na pierwszą lekcje, czyli historię. Rozglądałam się czy nigdzie nie ma Luke'a i jego ekipy. Kiedy wzięłam wszystko co mi potrzbne i zamknęłam szafkę, to poszłam w stronę sali. Gdy dochodziłam już pod klase, to znając moje szczęście, musiałam na kogoś wpaść wywalając się przy okazji. Spojrzałam w górę i zobaczyłam Luke'a. O nie... Mam przejebane. 
- No, no, kogo my tu mamy. - powiedział chłopak o blond włosach. 
- Ja... j-ja prze-przepraszam. - wyjąkałam.
- Kochanie co taka wystraszona ? Przecież nic ci nie zrobię. - jego kumple zaczęli się śmiać, a on razem z nimi. 
Wyjęłam telefon i napisałam do David'a, żeby przyjechał i mi pomógł. 
- Kochanie wiem, że twój braciszek dał ci jakieś pieniądze. A teraz nam je grzecznie oddasz. - powiedział kolega Luke'a.
- Ja... nie mam. 
- Nie kłam !!! - wkurwił się Luke i mnie uderzył w twarz. Oczy mi się zaszkliły. 
- To jak ? Oddasz nam ? - powiedział blondyn. 
- Ale ja na prawdę nic nie mam. 
Blondyn był już mega wkurwiony i zaczął mnie kopać po brzuchu i żebrach. Z moich oczów lał się strumień łez. Nagle nic nie czułam. Spojrzałam się w stronę gdzie stał wcześniej Luke z jego kolegami i zobaczyłam ich leżących na ziemi i bitych przez kogoś. Przypatrzyłam sie dokładniej i poznałam, że to jest David i jego gang. Kiedy skończyli z nimi to podeszli do mnie. 
- Rose wszystko ok ? - spytał mnie mój brat. 
- Tak. Nie martw się, tylko troche mnie brzuch i żebra bolą. - odpowiedziałam mu cały czas płacząc. 
- Ciiii... Spokojnie już nic ci nie grozi. - powiedział David i mnie przytulił."

- Ej Rose !!! - ktoś mi pomachał ręką przed oczami. Spojrzałam na ta osobę i zobaczyłam Justin'a.
- Ile można coś do ciebie mówić ?! - dodał po chwili wkurzony.
- Przepraszam. Zamyśliłam się. A co mówiłeś ?
- Ehh... Mówiłem, że wieczorem Niall tu przyjdzie do ciebie.
Nic mu już nie odpowiedziałam. On tylko pokręcił głową i wyszedł z pomieszczenia. Chciałabym, żeby David mnie już znalazł. Już bym wolała, żeby Luke mnie codziennie w szkole okradał, niż siedzieć tutaj. Wiem do czego oni są zdolni. A jesli chodzi o Justin'a to myślałam, że mogę mu zaufać. Kiedy brat mnie z nim poznał to mówiłam mu o wszystkich moich problemach, łącznie z tymi co miałam w szkole. Zawsze mnie pocieszał i mówił, że będzie wszystko dobrze, a on mnie przez ten cały czas okłamywał. Nawet się w nim zakochałam, ale nikomu nic nie mówiłam, bo jak by sie David dowiedział to by się wściekł. Ale teraz te wszystkie uczucia do Justin'a zniknęły. I mam nadzieję, że już na zawsze. Bo nie chce mieć z nim nic wspólnego już. Z takimi myślami zasnęłam.

                                                         *Oczami Niall'a*

Wieczorem poszedłem do piwnicy, gdzie była dziewczyna. Kiedy wszedłem do środka i zapaliłem światło to zobaczyłem, że śpi. Kurwa jak ona słodko wygląda. Tak niewinnie i bezbronnie. Stop Horan. Nie możesz o niej myśleć. Ona nie jest tu po to, żebyś się w niej zakochał, tylko po to, żeby w końcu rozjebać ten cały gang Davida. Podszedłem do brunetki i szarpnąłem ją.
- Wstawaj śpiąca królewno !!!

                                                               *Oczami Rose*

Poczułam szarpnięcie, ale nie chciałam się budzić, bo wiedziałam, że to Niall.
- Wstawaj śpiąca królewno !!! - krzyknął.
Postanowiłam otworzyć oczy. Spojrzałam na niego zaspanymi oczami.
- No w końcu. - powiedział. - Justin nam powiedział, jak mu groziłaś. Jestem pod wrażeniem. Gdybyś jeszcze wcieliła to w życie, to byłoby super. Ale co ja gadam, wszyscy wiedzą, że David cię zawsze broni, bo ty nic nie umiesz zrobić sama. - dodał po chwili.
- Coś jeszcze mówił ? - spytałam.
- Powiedział, że się zamyśliłaś.
- Myślałam o tym jak jestem traktowana w szkole.
- Wiem, że jakiś chłopak cię dręczy, co mi się podoba. A po za tym po co ty mi to mówisz ?
- Sama nie wiem, jakoś tak wyszło. - spuściłam głowę.
- Oj nie bądź smutna. - podniósł mój podbródek dwoma palcami. Spojrzałam w jego oczy. Miał niebieskie jak ocean, były takie piękne. - Słuchaj na twoim miejscu tego gówniarza bym się nie bał, tylko nas.
I cały jego urok prysł. Myślałam przez chwile, że jednak nie jest aż tak zły, jak mi opowiadał o nim David. Ale się pomyliłam jednak.
- My tu gadu gadu, a robota czeka. - powiedzial niebieskooki.
Rozwiązał mnie, chwycił za ramię i wyprowadził z piwnicy. Kiedy przechodzilismy korytarzem, to się rozglądałam po domu. Chciałam się porządnie rozejrzeć, ale nie było mi to dane, ponieważ chłopak pociągnął mnie do salonu, gdzie siedziała reszta tego pojebanego gangu razem z Justin'em i popchnięto mnie na kanapę, pomiędzy Zayn'em a Louis'em. No to teraz mam przejebane.



---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Witam :) Jednak zdołałam dokonczyć rozdział i wstawić :) Jak wam się podoba ? Dzisiaj jakoś tak nudno w rozdziale, ale w następnym będzie się działo :D Komentujcie to na prawdę daje dużą motywację :D Buziaki :*** 

Chora :(

Witam, tu Pina :) Przepraszam, że rozdziału nie ma, ale mam mega doła i nie mam na nic ochoty :( A na dodatek jestem chora ;( A z Asią nie wiem co się dzieje, nie pisze do mnie ani nic. Jutro jak będę się lepiej czuła to dokończę rozdział i wstawię, ale nic nie obiecuje ;( A tym czasem ja się z wami żegna buziaki :***

Ogłoszenie parafialne ;)

Witam :)  Przepraszamy,  że tak długo nic nie dodajemy ale w tygodniu zbytnio czasu nie mamy :(  Rozdziały będą pojawiać się w weekendy ;) Myślę,  że do jutra napiszemy z Asią rozdział i wstawiamy.  A więc to by chyba byłoby na tyle.  Buziaki :****

Witam :)

Dobry wieczór tu wasza Pina :) Mam kilka informacji to przekazania :D A więc zacznijmy :

1. Bardzo przeparaszam za brak rozdziałów, ale ostatnio wena opuściła i nie było czasu. A jeszcze ferie się skończyły i do szkoły było trzeba sie przygotowywać :( Jak się uda to rozdział będzie jutro max pojutrze

2. Może znacie jakieś blogi gdzie robią fajne szablony i zwiastuny ?? Bardzo byłabym wdzięczna za pomoc :)

3. Ostatnio pykło nam 121 wyświetleń za co bardzo dziękuję z Asią, ale krucho z komentarzami co nas bardzo smuci :(

Ok i to by chyba było na tyle. Więc do zobaczenia jutro albo we wtorek :) Dobranoc i pozdrawiam :***  

Hey

Cześć jestem Asia i razem z Paulą będe pisać to opowiadanie. Jeszcze nie wiem kiedy będzie rozdział, ale mam nadzieję że skończymy pisać go jak najszybciej ;)
W sumie to by było na tyle... Pa :*

Good morning :)

Witam dzisiaj postanawiam podać wam linka do mojego 2 bloga na którym będę wstawiała opowiadanie. Dzisiaj pojawią się tam bohaterowie i prolog :) Tutaj też pojawi się rozdział dzisiaj. Także pozdrawiam i miłego dnia wam życzę :)

Tutaj jest link do mojego 2 bloga:
http://truestorybypaula.blogspot.com/ 

Pozdrawiam Pina :***

I'm so sorry :'(

Witam znowu zawiodłam :( Ta regularność i terminy to chyba nie dla mnie ;( Niestety jak już byłam w połowie pisania rozdziału, nagle opuściła mnie wena :( So bardzo przepraszam :( But rozdział pojawi się napewno jutro. Chyba przydałaby mi się współautorka ;) Jak by ktoś chciał to piszcie w komentarzach i podajcie do siebie coś żebym mogła się z wami skontaktować typu facebook, twitter, ask co kolwiek, a ja napewno się do was odezwę. Nie będę się rozpisywać, więc zapraszam do komentowania, czytania i bądźcie  cierpliwi :) Pozdrawiam Pina :***

Chapter 3

                                             * Oczami Davida *

Całą noc nie przespałem, ponieważ martwiłem się o  moją małą Rose. Gdzie ona może być ?? Ryan próbował mnie uspokoić, że ją znajedziemy, ale to na nic. Cały czas chodziłem nerwowy. Szedłem na dół i postanowiłem zrobić coś na śniadanie.
- siema - do kuchni wszedł zaspany Ryan.
- siema.
- Jak tam spałeś coś ??
- Nie, cały czas martwię się o Rose. Gdybym nie zostawił jej samej to by nie zniknęła.
- Słuchaj stary, to nie twoja wina. To Justin miał jej pilnować... A właśnie dzwoniłeś do niego jeszcze raz ?? - spytał mnie Ryan.
- Nie jeszcze.
Chwyciłem za telefon i wybrałem numer Justin'a. Tym razem jego telefon był wyłączony.
- Kurwa !!!! - rzuciłem telefonem o ścianę.
- Nie denerwuj się. Znajdziemy ją, a Justin nie ma już czego u nas szukać. - powiedział Ryan.

                                             * Oczami Justin'a *

Ten kutas cały czas do mnie wydzwaniał, więc wyłączyłem telefon. Ważne, że się plan udał. Wszedłem do domu chłopaków. Jak zwykle Liam był w kuchni i coś gotował, Harry z Louisem sie wygłupiali, Zayn się z nich śmiał, ale co dziwniejsze nie było Niall'a. Przecież on zawsze siedział juz przy Liamie i wyjadał mu składniki.
- Siema.
- Siema. - odpowiedzieli chórem.
- Gdzie jest nasz wiecznie nie nażarty blondyn ?? - spytałem ich.
- Albo śpi jeszcze, albo siedzi u tej Rose. - odpowiedział mi Zayn.
Poszedłem na górę do jego pokoju, Zapukałem, ale nikt mi nie odpowiedział, więc postanowiłem wejść.
- Niall ??
Było pusto. Poszedłem do piwnicy. Wszedłem do środka i zobaczyłem jego farbowaną czupryne. Siedział na krześle. Podszedłem do niego.
- Co robisz ??
- Czekam, aż się ta dziwka obudzi, wezmę ją na śniadanie, a potem zaczniemy wypytywać o siedzibę David'a - odpowiedział. - Czekaj ale ty z nimi byłeś. Napewno tam byłeś. - dodał.
- Nigdy tam nie byłem, zawsze chodziliśmy do jego domu albo do Ryana.


-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Przepraszam, że dzisiaj taki krótki rozdział, ale brak weny. :( Mam nadzieje, że nie zepsułam go tak bardzo ;) Nastepny powinien pojawic sie jutro koło godziny 15:00 ;d Pozdrawiam :***

I'm Sorry ;(

Przepraszam, że nie dodaje nic na bloga, ale nie miałam czasu ;( Obiecuję, że dzisiaj wieczorem albo jutro rano pojawi się nowy rozdział :)

Chapter 2

                         *Oczami Davida*

Wracałem do domu. Kiedy stałem już pod domem to zauważyłem, że nie pali się żadne światło. Dziwne, Rose powinna być w domu. A raczej o tej godzinie jeszcze nie śpi. Wszedłem do domu.

- Rose ?? – rozglądałem się za siostrą. – Rose do cholery jasnej !!!! – krzyknąłem.

Nic. Było cicho. Wyciągnąłem telefon i zadzwoniłem do niej, ale nie odbierała.

- Kurwa – przekląłem i wyszedłem z domu na poszukiwania Rose.

*Oczami Rose*                                            

 

Obudziłam się w jakimś mi obcym miejscu. Próbowałam się poruszyć, ale moje ręce były związane za moimi plecami a usta zaklejone taśmą. Rozglądałam się po pomieszczeniu i stwierdziłam, że jestem w piwnicy. Usłyszałam jakieś kroki, a po chwili wszedł chłopak z lokami na głowie. Już wiedziałam kto mnie porwał.

- O nasza księżniczka się w końcu obudziła – powiedział Harry, a po chwili do piwnicy weszła pozostała czwórka.

- To co robimy ?? Dzwonimy do jej brata ?? – spytał Liam.

- Nie tak szybko. Jak tu już jest to można się trochę zabawić. – odpowiedział mu Niall.

Bałam się bardzo i modliłam się w myślach, żeby David znalazł mnie jak najszybciej, ponieważ oni są nieobliczalni. Chłopaki wyszli zostawiając mnie samą. Zaczęłam myśleć o Davidzie. Czy już wie co się stało ?? Czy się o mnie martwi ?? A może się cieszy, że mnie nie ma ?? Po takich rozmyśleniach zasnęłam.

                              *Oczami Davida*

Szukałem jej już dobre 2 godziny. Gdzie ona się podziała ?? Martwiłem się o nią, bo po śmierci rodziców została mi tylko ona. Jak się jej coś stanie to się zabije. Postanowiłem zadzwonić do Justina. Jeden sygnał. Nic. Drugi sygnał. Nic. Trzeci sygnał. Odrzucił połączenie.

- Co za skurwiel – powiedziałem do siebie.

Poszedłem do domu Rayana. Szedłem prawie godzinę. Kiedy doszedłem do domu przyjaciela, zapukałem do drzwi. Drzwi się otworzyły, a w nich stał chłopak o blond włosach postawionych na żel.

- Czego ?? – odezwał się Rayan.

- Słuchaj  nie widziałeś gdzieś Rose ?? – spytałem

- Nie. A co ??

- Nigdzie jej nie ma i martwię się o nią – odpowiedziałem

- A dzwoniłeś do Justina ?? – spytał

- Tak, ale nie odbiera.

- Wejdź to coś razem wymyślimy. – wpuścił mnie do domu.

Usiedliśmy w salonie na kanapie i oboje zaczęliśmy myśleć.

- Szukałeś w jej ulubionych miejscach ?? – spytał

- Tak, wszędzie i to nawet 2 razy. Przepadła jak kamień w wodę.

- Słuchaj nie przejmuj się, znajdziemy ją – pocieszał mnie Rayan.

- Mam taką nadzieję. – odpowiedziałem mu.

*oczami Nialla*

Siedzieliśmy z chłopakami w salonie żartując i popijając sobie piwem.

- Kiedy zamierzacie zadzwonić do jej brata ?? – spytał nagle Liam.

- Spokojnie,  zabawimy się pierw a potem powiemy temu skurwielowi, że mamy jego kochaną siostrzyczkę. – odpowiedziałem mu.

Liam pokiwał tylko głową.

- Dobra chłopaki, czas spać bo jutro czeka nas ciężki dzień. – powiedział Zayn.

Wszyscy rozeszliśmy się do naszych pokoi. Jutro spróbujemy wyciągnąć od tej suki, gdzie David i jego gang mają swoją siedzibę. 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

OMG ten rozdział w ogóle mi nie wyszedł :( Przepraszam za tak kiepski rozdział. Mam nadzieję, że się nie gniewacie. W następny rozdziale będzie się działo :) A jak na razie to pozdrawiam i zachęcam do komentowania :D

Chapter 1

Siedziałam właśnie w domu i czekałam na mojego brata, który miał wrócić z akcji. Czasami mam dosyć tego, że jest w tym całym gangu. Boję się o niego, że coś mu się stanie, a w szczególności, że walczy z tym całym One Direction. Nie wiem dokładnie o co im poszło, ale się w końcu dowiem. Siedziałam tak i rozmyślałam, kiedy usłyszałam otwieranie drzwi. Wstałam z kanapy i wyszłam na korytarz. Kiedy wychyliłam się za futryny zobaczyłam coś czego zawszę się obawiałam. Mój brat leżał na podłodze cały zakrwawiony i ledwo co oddychał.

- David co się stało ?? – podbiegłam do niego.

- To nic takiego mała po prostu znowu miałem sprzeczkę z One Direction. – odpowiedział mi i się uśmiechnął.

- Nic takiego ?? – warknęłam – Wracasz do domu zakrwawiony i jeszcze mi mówisz, że to One Direction ci zrobiło. – krzyczałam na niego. – Oni cie w końcu zabiją, a ja nie mogę zostać sama. Rozumiesz ?? – mówiłam już trochę spokojniej. – Ja się boję samotności. – dodałam cicho.

- Ej maleńka… spójrz na mnie. – powiedział do mnie David. – Rose spójrz na mnie. – jednym palcem podniósł mój podbródek tak abym na niego spojrzała. Miałam łzy w oczach. – Słuchaj nic mi się nie stanie rozumiesz ?? Nie zostawię ciebie samej. – powiedział wycierając moje łzy. – Nawet ci chuje One Direction nas nie rozdzielą. – powiedział brat. – Nie płacz już. – dodał i przytulił mnie.

Nagle zadzwonił dzwonek do drzwi. Podeszłam do drzwi, aby otworzyć. W drzwiach stał Rayan i reszta gangu Davida.

- Stary co się stało ?? – spytał Rayan. To był najlepszy przyjaciel mojego brata.

- Wracałem do domu i mnie napadli One Direction. – krzyknął.

- A wiesz, że jak napadli ciebie to też mogą twoją siostrę ?? – powiedział Justin.  

- Właśnie wiem i chcę abyś to ty miał oko na Rose, Justin. – zwrócił się do chłopaka.

- Co ?? – krzyknęłam. – Nie potrzebuję niczyjej opieki sama sobie poradzę. – dodałam.

- Nie poradzisz sobie sama mała. – powiedział Rayan.

- On ma rację. Nie wiesz jaki One Direction może być niebezpieczny. – dopowiedział Luke.

- No dobra niech wam będzię. – powiedziałam zrezygnowana. Odwróciłam się w stronę Justina. Czy mi się wydawało, czy on się cwaniacko uśmiechnął. Nie wiem, czy dobrze zrobiłam zgadzając się na to, ale czego to się nie robi, żeby David się ode mnie odwalił w końcu. Odwróciłam się w stronę Justina, ale już go tam nie było. Dziwne.

                     *Oczami Nialla*

Siedzieliśmy w salonie i cieszyliśmy się z tego jak wpierdoliliśmy temu chujowi Davidowi. Nagle zadzwonił telefon Hazzy. Chłopak wyszedł, a po chwili wrócił z wielkim uśmiechem na twarzy.

- Gadaj stary co się tak cieszysz ?? – spytał pierwszy Zayn.

- Właśnie dzwonił Justin. – zaczął opowiadać loczek. – I powiedział, że ten skurwiel David powierzył opiekę nad swoja młodszą siostrą Justinowi. – dokończył lokers.

- Co za ciota. – krzyknął Liam.

- Co o niej wiemy ?? – spytał Louis.

- Ma na imię Rose, ma 18 lat, gra na gitarze, ich rodzice zginęli w wypadku samochodowym kiedy dziewczyna miała 12 lat, od tamtej pory opiekuje się nią David. – zacząłem czytać życiorys dziewczyny.

- A kiedy ma się nią zająć ?? – spytałem nagle.

- Ponoć za 2 dni bo David idzie do pracy. – powiedział Harry.

                            *Oczami Rose* ( 2 dni później )

Przez te 2 dni siedziałam w domu razem z Davidem. Mało rozmawialiśmy ze sobą.

- Słuchaj ja wychodze do pracy. – powiedział David wychodząc. – Zaraz powinien przyjść Justin. – dodał.

- Ok. – odpowiedziałam mu i wróciłam do oglądania telewizji.

Po jakiś 30 minutach znudziło mi się, a Justina dalej nie było. Poszłam do swojego pokoju. Minęła kolejna godzina, a Justin nawet nie raczył się zjawić. Nagle na dole usłyszałam huk. Bardzo się wystraszyłam. Ale nie przejęłam się tym za bardzo, bo tutaj często cos takiego się zdarza.

Była godzina 21:00 a Justin dalej się nie pojawił.

- Może zapomniał.- pomyślałam.

Postanowiłam się przebrać w jakiś dres i iść pobiegać. Podeszłam do szafy, wybrałam dres, przebrałam się i wyszłam z domu. Zakluczyłam drzwi i postanowiłam pobiec do parku. Po dwóch godzinach biegania postanowiłam wracać do domu. Kiedy wracałam postanowiłam iść skrótem. Skrót prowadził przez ciemną alejkę. Kiedy tak szłam usłyszałam jakieś kroki za mną. Odwróciłam się ale nikogo nie było. Nie przejmujc się tym szłam dalej. Nagle poczułam jak ktoś łapie mnie w tali i zakrywa czymś usta. Próbowałam się wyrywać, ale to nic nie dało. Po chwili ujrzałam ciemność. Zasnęłam                               

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

No i jest 1 rozdział :) Jak wam się podoba bo według mnie mi nie wyszedł :( Zapraszam do komentowania :)